پایگاه خبری شاخص بازار: از سازمان جهاد دانشگاهی تهران، عضو هیأت علمی گروه طراحی فرآیندهای شیمیایی جهاد دانشگاهی تهران، با بیان این‌که امولسیفایر قیر دیرشکن بخشی از مسیر ملی به‌سوی قیر سبز، کاهش مصرف انرژی و ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی در راه‌سازی است، در ادامه اظهار کرد: این محصول امکان تولید قیر امولسیونی را بدون حرارت بالا و بدون حلال‌های نفتی فراهم می‌کند و در نتیجه موجب کاهش آلودگی، افزایش ایمنی و توسعه فناوری‌های کم‌کربن می‌شود.
امولسیفایر، ماده‌ای است که با کاهش کشش سطحی بین دو فاز غیرقابل امتزاج، باعث تولید امولسیون و پایداری آن می‌شود.
معصومه حسن‌زاده کلاچای افزود: این دستاورد، علاوه‌بر کاهش وابستگی به واردات، زیرساخت توسعه نسل‌های جدید امولسیفایرهای سبز و تکمیل پکیج داخلی امولسیفایرهای قیر را در جهاد دانشگاهی تهران فراهم کرده است و می‌تواند زمینه‌ساز تجاری‌سازی، اشتغال دانش‌بنیان و صادرات منطقه‌ای باشد.
وی خاطرنشان کرد: تولید امولسیفایر دیرشکن تاکنون کاملاً وارداتی بود، با دانش فنی داخلی انجام شده و می‌تواند وابستگی کشور را در یکی از مهم‌ترین مواد صنعت راه‌سازی کاهش دهد.
تولید قیرهای سبز یا امولسیونی، توسعه راه‌های کم‌هزینه و کم‌کربن
حسن‌زاده با اشاره به اهمیت قیرهای امولسیونی در توسعه راه‌های کم‌هزینه و کم‌کربن گفت: قیر امولسیونی به‌عنوان نسل جدید قیر و با عنوان قیر سبز شناخته می‌شود و نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی و ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی دارد. عملکرد این نوع قیر به ماده‌ای کلیدی به نام امولسیفایر وابسته است.
وی، افزود: مسیر بومی‌سازی امولسیفایرها برای نخستین‌بار در سال 1384 با تولید امولسیفایر تندشکن آغاز شد که پس از ثبت اختراع، از سال 1390 وارد تولید صنعتی شد. این دستاورد نقطه آغاز خودکفایی کشور در این حوزه بود.
عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی تهران، با اشاره به تولید دومین محصول این خانواده گفت: در دو سال اخیر موفق شدیم امولسیفایر قیر دیرشکن را که یکی از مواد کاملاً وارداتی و پرمصرف صنعت راه‌سازی است، با دانش فنی بومی طراحی و تولید کنیم. این محصول حاصل مهندسی معکوس نیست و بر اساس تحقیقات بنیادی در حوزه شیمی سطح و رفتار قیر ساخته شده است و اکنون تنها نمونه بومی دیرشکن در کشور محسوب می‌شود.
امولسیفایر دیرشکن بومی قابل رقابت با نمونه‌های خارجی
به گفته حسن‌زاده، نتایج آزمون‌های تخصصی نشان می‌دهد که امولسیفایر دیرشکن بومی از نظر پایداری امولسیون، رفتار شکست و سازگاری با قیرهای داخلی کاملاً قابل رقابت با برندهای معتبر خارجی است و عملکرد آن توسط چند شرکت مصرف‌کننده تأیید شده است.
وی با اشاره به ابعاد اقتصادی این فناوری اظهار کرد: با توجه به این‌که حدود 70 درصد امولسیفایرهای مصرفی کشور از نوع دیرشکن است و این ماده به‌طور کامل وارداتی بوده، تولید داخلی آن می‌تواند سالانه بین 1.5 تا 3 میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی ایجاد کند و کیفیت اجرای پروژه‌های راه‌سازی را ارتقا دهد.
حسن‌زاده یادآور شد: امولسیفایر دیرشکن فقط یک ماده شیمیایی نیست، بلکه بخشی از مسیر ملی به سوی قیر سبز، کاهش مصرف انرژی و توسعه فناوری‌های کم‌کربن است. این دستاورد علاوه‌بر کاهش وابستگی به واردات، امکان توسعه نسل‌های جدید امولسیفایرهای سبز، اشتغال دانش‌بنیان و حتی صادرات منطقه‌ای را نیز فراهم می‌کند.
وی ادامه داد: جهاد دانشگاهی تهران هم‌اکنون زیرساخت پایلوت نیمه‌صنعتی فعال برای تولید این ماده را در اختیار دارد و ظرفیت فنی لازم برای ارتقای آن به مقیاس صنعتی وجود دارد. تحقق تولید انبوه این محصول نیازمند حمایت سیاست‌گذاران و نهادهای دولتی در اولویت‌دادن به تولیدات داخلی و مدیریت واردات است، چون این حمایت می‌تواند مسیر بومی‌سازی کامل امولسیفایرهای قیر و کاهش وابستگی کشور به نمونه‌های خارجی را تسریع کند.
این عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی تهران تصریح کرد: با فراهم شدن این شرایط، ایران می‌تواند در زمره معدود کشورهایی قرار گیرد که پکیج کامل امولسیفایرهای تندشکن و دیرشکن را با دانش فنی داخلی و امکان تولید در مقیاس صنعتی در اختیار دارد،گامی مؤثر در تقویت صنایع راه‌سازی، ارتقای کیفیت پروژه‌های اجرایی و توسعه فناوری‌های سبز در کشور.
حسن‌زاده توضیح داد که امولسیفایر قیر دیرشکن یکی از مواد کلیدی و فعلاً کاملاً وارداتی در فرمولاسیون قیرهای امولسیونی است که سهم قابل‌توجهی در پروژه‌های راه‌سازی و نگهداری روسازی دارد.
برآوردهای کارشناسی نشان می‌دهد که حدود 70 درصد از امولسیفایرهای مصرفی در کشور از نوع دیرشکن است و این ماده در کاربردهایی مانند آسفالت سرد، بازیافت روسازی، تثبیت خاک و مالچ‌پاشی کاربرد وسیع دارد.